Inleiding

Een behoorlijk aantal vrienden reageerden op mijn e-mail over de zonnewende van 2020 en ik beloofde een meer gedetailleerd essay over mijn mening over de toestand van de wereld.  Maar het ging maar traag vooruit en ik heb het niet gehaald in 2021.  Nu de zonnewende voor de tweede keer na 2020 eraan komt, moest er iets gebeuren...  Dit essay is niet af (bijgewerkt: 2022-12-31) en ook niet erg samenhangend.  Lees met enige toegeeflijkheid (zie notities).  En je mag commentaar geven.

De belangrijkste boodschap is eenvoudig:

De planeet raakt oververhit, de wereldbevolking groeit nog steeds.
We wisten dat we recht tegen de muur aan reden, zonder op de rem te trappen, en nu is het te laat.

Door de zeespiegelstijging zullen dichtbevolkte gebieden onder water komen te staan, in de hitte zullen oogsten mislukken, ziekten zullen zich verspreiden, beschaafd gedrag zal ophouden.  Er komt een zeer gewelddadige periode aan.  Sommige mensen zullen de crash overleven, maar miljarden zullen sterven.

Het is geen scenario voor het verre 2100.  Ik wed dat het de komende jaren ernstig zal beginnen.  Als je het niet gelooft, bekijk dan de feiten en maak vooral de berekeningen.

COVID, Oekraïne, energiecrises zijn onbeduidend vergeleken met de komende ineenstorting.

De urgentie van de huidige situatie kan niet alleen in taal worden uitgelegd: er zijn cijfers, berekeningen, vergelijkingen, data, grafieken, technische en wetenschappelijke kennis nodig.

Ik ben buitengewoon pessimistisch, maar niet alles is verloren als we ons kunnen bedwingen.

Het tweede bericht is dan:

Preek ik tegen al het plezier tijdens de overgangsperiode? Helemaal niet: ik hou van reizen, eet graag een goede biefstuk, heb genoten van vliegen met een sportvliegtuig.  Ik begrijp mensen die op jacht willen gaan in Afrika, of in F1-auto's willen racen.  Maar dat kunnen we niet doen met een bevolking van meer dan 8 miljard.

Om terug te keren naar een goed leven voor iedereen moeten we dus de bevolking verminderen.  Dat is op de lange termijn nog belangrijker dan het koelen van de planeet!

We hebben een fantastische kans om te gaan werken voor de toekomst van onze kinderen.

Als u wilt dat uw kinderen een redelijk leven leiden, verander dan NU uw levensstijl.  We moeten STOPPEN met ons huidige gedrag.  Hoewel de overgang misschien niet leuk zal zijn, kan ze, als ze goed wordt aangepakt, heel bevredigend en zeker zinvol zijn.

Een positieve noot

Veel van de gedachten die ik gedurende tientallen jaren heb verzameld, steken nu hun kop op in het nieuws (jonge mensen maken zich bijvoorbeeld grote zorgen).  De wereld wordt wakker.  Dat is het enige goede.

Delen van dit essay gaan vele jaren terug.  De bevolkingsanimatiefilmpjes die u hieronder kunt bekijken, zijn bijvoorbeeld gemaakt in 2007, vijftien jaar geleden.  Sommige simulaties zijn vijftig jaar geleden gedaan: een halve eeuw.

Over veel van de onderstaande onderwerpen heeft u overigens al eerder en elders gelezen.

Waar zijn we?

De wereld heeft ernstige problemen: opwarming van de aarde, verdwijnende natuurlijke hulpbronnen, vervuiling, besmettelijke ziekten, sociale spanningen.

In plaats van arrogant oplossingen voor te stellen, laat ik u vooral zitten met vragen en enkele meningen.

In wat volgt verwijzen de woorden "wij", "ons", "onze" naar alle mensen op de planeet, de woorden "ik", "ik", "mijn" worden gebruikt in zinnen die mijn persoonlijke mening uitdrukken.

Ik heb weinig hoop op een redelijke, laat staan goede toekomst op middellange termijn.  Maar we moeten nog steeds proberen het ergste te vermijden.

De belangrijkste moeilijkheden

Voorbeelden:

"Wijngaarden zullen last hebben van klimaatverandering, we moeten investeren in nieuwe wijngaarden verder van de evenaar".  Dat veronderstelt dat de sociale structuren stabiel blijven, de vraag naar wijn gelijk blijft, er geen transportonderbrekingen zijn, geen nieuwe wijnstokziekten, enz.

Frankrijk koopt meer Canadairs om een groeiend aantal bosbranden te bestrijden.  Maar de vliegtuigen moeten gebouwd en uitgebaat worden, waardoor er meer broeikasgassen vrijkomen, wat de zaken nog erger maakt.  Gelukkig gaat het plan gepaard met een ander plan om tien miljoen bomen te planten.

In veel streken is de landbouw afhankelijk van strenge winters om insecten te doden en gletsjers om de velden in de zomer van water te voorzien.  Als het weer in die streken verandt in, laten we zeggen, een moessonachtig klimaat, dan moet alles veranderen: soorten gewassen, landbouwwerktuigen, soorten gebouwen, stadsinfrastructuur, ….  Is daar tijd voor?

Overheden en bedrijven moeten alles wat ze weten delen.  Geen handelsgeheimen, geen patenten (vooral op medische artikelen).  We moeten elkaar helpen, er is geen tijd meer.

We moeten ons veel meer bewust zijn van hoe onze basisinstincten ons ervan weerhouden met de huidige crisissen om te gaan.

“Eertijdse tobbers”

Begin jaren zeventig gaf de "Club van Rome" opdracht tot een rapport om in de toekomst te kijken.  Het rapport had de naam “Grenzen aan de groei” en werd een bestseller.  Het werd onmiddellijk vertaald in vele talen.

Het rapport voorspelde een aanhoudende groei van de economie in de vroege jaren 2000, dan een piek en daarna een catastrofale ineenstorting.

De groep die het schreef, verklaarde expliciet dat ze heel goed wisten dat het wiskundige model dat ze hadden gebruikt voor hun voorspellingen niet verfijnd genoeg was, maar dat het algehele gedrag overtuigend was.  Ondanks die waarschuwing viel de wetenschappelijke wereld het rapport aan vanwege het gebrek aan details en werd het niet zo ernstig genomen als had moeten worden.

Het punt van de oefening van de Club van Rome was niet detail of precisie.  Ze wilden niet precies weten op welke dag de economie zonder benzine zou komen te zitten, of hoeveel van een bepaald mineraal precies zou ontbreken.  Ze waren uit op het algemene gedrag.

De "standaardreactie" van hun model zag er als volgt uit:

(het maken van grafieken gebeurde vaak door letters op verschillende posities op een lijnprinter af te drukken, niet erg nauwkeurig en niet erg mooi om naar te kijken, maar de vorm had het nog niet gewonnen van de functie.)

Mijn vriend Rob Koreman en ik gebruikten een hybride computer om het rapportmodel te controleren.  Die machine bestaat nog steeds en staat nu in het computerhistorisch museum van de Universiteit Gent:

De machine tekende de verschillende krommen op een kaartrecorder.  (kaartrecorders zijn bekend uit films, waar ze vaak verschijnen als leugendetectoren)

De krommen in de grafiek rechts zijn (van boven naar beneden) bevolking, vervuiling, hulpbronnen, investeringen, levensstandaard.

Ze gaan ook wat verder: tot 2170, al doet dat er niet toe.

We kwamen tot dezelfde vaststelling als de auteurs: welke waarden we ook gebruikten voor de parameters van het model, het volgde altijd dezelfde algemene koers.  De computeroutput toonde een aanhoudende groei van consumptie, vervuiling, bevolking, die allemaal een hoogtepunt bereikten en daarna ineenstortten.  Als de aanvankelijke hoeveelheid middelen werd verhoogd, kwamen de pieken iets later, als ze werden verlaagd, iets eerder.

Andere parameters deden andere dingen, maar er was geen ontkomen aan de algemene trend: groei gevolgd door catastrofale ineenstorting.

Dat was het voorspelde gedrag onder de voorwaarden van "business as usual".

Huidige toestand

Overweeg deze statistieken:

(deze grafiek is gebaseerd op gegevens van de Wereld Meteorologische Organisatie, maar ik ben de exacte referentie kwijt, help me die te vinden!)

De eerste keer dat ik deze grafiek zag was in 1964 (die ging verder terug dan 1960).  In 1980 dacht ik dat we nooit verder zouden gaan dan 400ppm, maar... (let op een seizoensvariatie, elk jaar op en neer: de meeste landmassa ligt op het noordelijk halfrond, de loofbomen (bomen die hun bladeren verliezen in de winter) zijn overwegend daar.  Ze absorberen dus CO₂ in de lente en de zomer, maar niet in de winter)

Tenslotte: bijna honderd jaar geleden merkte iemand al dat het de verkeerde kant op ging:

(gevonden in de kolom "50 jaar geleden" van het nummer van maart 1981, maar de auteur wordt niet genoemd)

De overgangsperiode

Ik denk dat het te laat is om rampen op wereldschaal te voorkomen.  De pieken zijn er, hoe kunnen we de crash overleven met minimale verwoesting?

Als we levend naar de andere kant van de catastrofes willen komen, zullen we tijdens een overgangsperiode hard moeten werken aan radicale verandering.  Na die periode zullen we niet meer dezelfde samenleving hebben, maar het kan beter en gezelliger zijn dan nu.

Stop destructieve activiteiten

Tijdens de overgang moeten we STOPPEN met ons huidige gedrag.  Het zal niet prettig zijn: een groot deel van de bevolking zal moeten ophouden met hun huidige destructieve activiteiten (zie lijst in laatste hoofdstuk) en daardoor werkloos zijn.

Laat me hier slechts één voorbeeld geven: marketing en reclame brengen geen welstand voort, terwijl ze hulpbronnen vervuilen en opslokken.  Mensen die in die sector werken, moeten stoppen, maar dan moet de samenleving een manier vinden om hun voortbestaan tijdens de transitieperiode veilig te stellen.

Verander het economisch model

Degenen die stopten met destructieve bezigheden, moeten toch nog leven: voedsel krijgen, kleding, huisvesting, toegang tot medische zorg.

De samenleving moet voor hen zorgen terwijl ze omschakelen naar andere activiteiten.  Het arbeidsmarktmodel werkt niet zonder diepgaand ingrijpen van de overheid tijdens de transitie.  Ik predik geen communisme of dictatuur: het is een kwestie van beschaafd overleven.

Verminder de bevolking

Dit is het moeilijkst, omdat het tenminste twee generaties zal duren, d.w.z.  50 jaar.  Het kan worden bereikt door onderwijs, emancipatie van de vrouw, wetgeving.

(Opmerking over vruchtbaarheid en levensverwachting)

Houd het moreel hoog

Ik geloof niet dat we op deze planeet zijn om gewoon hard te werken "in het zweet van ons aanschijns".

Denk niet dat ik tegen vrijetijdsbesteding ben, integendeel.  Het is alleen dat we het ons nu niet meer kunnen veroorloven, we hebben radicale en onmiddellijke verandering nodig.

We moeten stoppen met activiteiten in een lange lijst, waarin vakantiereizen, voetbaltoernooien, optredens met livemuziek, kunstfestivals en al het andere dat enorme hoeveelheden energie verbruikt.

Toch moeten mensen bepaalde vormen van ontspanning hebben.  Een onderwerp voor inventief denken.

Vind de levensvreugde terug

Plezier maken is wat we het liefste doen.  Sommigen willen reizen, anderen kunstwerken maken, onze wensen zijn heel divers.  Heel goed, en het is wat ik voor iedereen gerealiseerd zou willen zien.  Ik hoop dat we de overgang overleven in plaats van ten onder te gaan in een catastrofale crash.

Een raadseltje

Jan en zijn vrouw Lies bezitten een stuk land met een grote vijver.  Jan zorgt voor de vijver.  Op een dag valt er een krooszaadje in een hoek van de vijver.  Het eendenkroos begint op 1 april te groeien.  Het verdubbelt elke dag.

In eerste instantie merkt Jan het niet eens op.  Maar op een dag zegt Lies dat hij naar het oppervlak van de vijver moet kijken, omdat ze wat kroos heeft gezien en ze houdt niet van kroos.  Jan heeft echter andere dingen te doen, en laat dus het kroos met rust.  Jan kijkt af en toe naar de vijver maar ziet geen dringende noodzaak.  Op 30 april is Lies echter erg van streek omdat de hele vijver nu bedekt is met kroos.  “Jan, je had dat kroos veel eerder moeten verwijderen!”

Op welke dag in april zag Jan dat de vijver halfvol was?

Ik las dit raadsel toen ik op de lagere school zat, en was erg verrast door het antwoord: op de 29ste.

Het onkruid verdubbelt elke dag, dus als de vijver op de 30ste vol is, dan bedekte het de helft op de vorige dag.  De grootte van de vijver doet er niet toe, de groeisnelheid ook niet.

De groei van het onkruid is een voorbeeld van een exponentieel.  We zijn vreselijk slecht in het begrijpen van exponentiële funkties.  In het geval van de vijver is het gebied dat door het onkruid wordt bedekt gedurende de eerste week of zo nauwelijks merkbaar.

Zijn gedrag verandert helemaal niet: hij verdubbelt gewoon elke dag.  Maar al snel loopt die groei uit de hand.

Veel van de problemen waar de wereld mee te maken heeft, hebben dit exponentiële kenmerk: ze worden eerst nauwelijks waargenomen, daarna ontploffen ze in ons gezicht.  De opwarming van de aarde is er een van, de bevolking is een andere.  Kijk naar de grafieken hierboven.

Er is ook deze grap: denk aan de woorden van de metselaar die van de vijfde verdieping valt en aan wie een huurder op de derde vraagt: hoe gaat het? – Tot nu toe niet slecht, zegt de metselaar, maar we zullen zien aan het einde!

Waarschijnlijkheden

We moeten een aantal veronderstellingen doen, die met het verstrijken van de tijd kunnen worden omvergeworpen.

Die in de volgende lijst beschouw ik voor 99,99% als onmogelijk om binnenkort te worden verwezenlijkt:

De volgende veronderstellingen zijn mogelijk, maar niet erg waarschijnlijk; ik geef ze misschien 50% kans om daadwerkelijk op tijd te gebeuren:

Ik denk oprecht niet dat punten in de eerste lijst werkelijkheid zullen worden, behalve mogelijk het AI-item en misschien juist nog de fusie.

Reken dus in wezen niet op wonderen.

Om te overleven zullen we de gereedschappen moeten gebruiken die we vandaag hebben.

We zullen moeten aanvaarden dat de menselijke natuur blijft wat ze is.

The Elephant in the Room

(De olifant in de kamer)

Vraag onlangs gehoord in een tv-quiz:

"Aan het begin van welke eeuw was de bevolking 1.7 miljard?"

Antwoord: 20ste, of in het jaar 1900.

Vandaag zijn we de 8 miljard gepasseerd.  Sinds mijn laatste zonnewendebericht (2020) is er veel advies gegeven voor het oplossen van de crises, maar verbazingwekkend genoeg wordt het grootste probleem bijna nooit genoemd: bevolking.

Tijdens de Renaissance bedroeg de wereldbevolking ergens tussen de 300 en 500 miljoen.  In 1900 was dat 1.7 miljard, in de jaren vijftig was dat 2.5 miljard.  In de afgelopen 60 jaar is het meer dan verdrievoudigd en het laatste cijfer is meer dan 8 miljard, in de afgelopen 20 jaar zijn er twee miljard bijgekomen.

Als je moeite hebt om het getal van 1 miljard (1'000'000'000) te begrijpen, pak dan je rekenmachine om dit probleem te beantwoorden: je bent 20 jaar oud en iemand geeft je 1 miljard €, op voorwaarde dat je het allemaal moet uitgeven voor je 80e verjaardag, dus in de komende 60 jaar.  Hoeveel moet je gemiddeld per dag uitgeven? (antwoord aan het einde van de pagina)

Malthus begreep dat eindige hulpbronnen niet in een steeds groeiende vraag konden voorzien.  Hij had zijn berekeningen enigszins verkeerd, maar de basisstelling is duidelijk correct: een beperkte aarde kan een oneindig groeiende bevolking niet onderhouden.

Maar de tijd van de Renaissance wordt algemeen gezien als een tijd van grote ontwikkelingen.  Wat er toen gebeurde druist in tegen het argument dat om snel vooruit te komen, hoe meer mensen hoe beter.  De Renaissance is een historisch tegenvoorbeeld.  Er zijn er andere: minder dichtbevolkte landen zijn over het algemeen rijker, in materiële rijkdom maar ook in alle andere aspecten van het leven.  Samenlevingen met een beter opgeleide bevolking doen het ook beter.  De Scandinavische landen vallen in beide categorieën.

Merk op dat een bevolking van 8.000.000.000 mensen 20 keer groter is dan de bevolking in de Renaissance.  Als we de huidige bevolking met een factor 40 zouden verminderen, zouden er in totaal 200 miljoen zijn, en ik geloof niet dat we er op welke manier dan ook slechter aan toe zouden zijn.

Toelichting

Vertegenwoordig een persoon met een rode stip, plaats er een blauwachtige cirkel omheen om de straal van invloed aan te geven en laat ze bewegen met een snelheid die de tempo van interactie aangeeft.  Dus een persoon die veel reist of controleert wat er op grote afstand gebeurt, zou een grote cirkel hebben, en als hij deze dingen ook heel vaak doet, dan zou hij ook snel bewegen.

In de eerste animatie hieronder zijn enkele personen afgebeeld, min of meer in een situatie zoals die was in 1900.

De tweede animatie staat waarschijnlijk dichter bij de huidige situatie: veel meer mensen, veel grotere invloed en veel meer consumptie per hoofd van de bevolking.

Belangrijke opmerking: wanneer twee van de blauwachtige cirkels elkaar overlappen, handelen de twee betrokken personen in elkaars ruimte.  Dat kan leiden tot conflicten, of een gevoel van beperkte vrijheid.  Geen wonder dat we toenemende onrust zien.

Overweeg: mijn grootmoeder woonde op minder dan 200 km van de kust, maar reisde er maar één keer in haar leven naartoe.  Ik ben vijf keer in Australië geweest.  Ze gebruikte nooit plastic zakken (die waren er niet!), ik kan ze moeilijk vermijden.

Hoeveel mensen kan de aarde ondersteunen? Het antwoord is: tot wat voor soort leven wil je ze beperken?

Het antwoord daarop is waarschijnlijk: tien miljoen.  Het lijkt erop dat Zwitserland en Noorwegen het punt bewijzen.

Het is bekend wat er gedaan kan worden: geef meisjes goed onderwijs en geef alle vrouwen toegang tot anticonceptie.  Moeten we aanvaarden dat sommige culturen en sommige politieke regimes daar tegen zijn?

De Menselijke natuur

De menselijke natuur is niet in ieder mens hetzelfde.  Maar de meeste dogmatische waardesystemen prediken dat alle mensen gelijk zijn en dat elke afwijking van (hun) ideale norm een dwaling (zonde) is.  Kunnen we zulke onzin toelaten?

De menselijke natuur is zeer verscheiden, elk individu vertoont slechts een kleine deelverzameling van alle mogelijke aspecten: sommige mensen zijn aardig, anderen zijn wreed, sommigen zijn intelligent, anderen zijn dom, sommigen zijn nieuwsgierig, anderen denken dat ze alles weten.  Sommigen ontkennen de realiteit, geloven in religies, vertrouwen op wat anderen hen vertellen.  Sommigen studeren altijd, experimenteren, proberen oorzaken te vinden.  Enkelen veranderen zelfs van gedachten in het licht van bewijsmagteriaal.

Maar laten we het niet ontkennen: mensen hebben een racistische neiging, wat hun eigen afkomst ook is.

Mensen hebben ook een tribale neiging, ze willen tot een groep behoren die anders is en superieur wordt geacht aan andere groepen, maar vreemd genoeg homogeen zou moeten zijn binnen de groep.

Niet alle kanten van de menselijke natuur worden op hetzelfde moment in dezelfde persoon getoond: elk individu heeft een andere persoonlijkheid, die zich in de loop van de tijd ontwikkelt.

Er is geen utopie.

Het klinkt alsof de menselijke natuur geneigd is alles altijd maar los te laten lopen.  Maar er zijn een paar waarden die voor iedereen aanvaardbaar zouden moeten zijn, waarvan de belangrijkste is dat je anderen niet aandoet wat je niet zou willen dat anderen jou aandoen.  Dit is dubbel negatief, maar het geeft wel houvast.

Als je niet wilt dat anderen je atmosfeer vervuilen, moet je dat zelf ook niet doen.  Als je niet wilt dat anderen je hun regels opleggen, moet je proberen een manier te vinden om het samen eens te worden over gewenste beslissingen.

Een breed gedeeld verlangen is dat we vrij willen zijn om te doen wat we leuk vinden.

Vrijheid wordt beperkt door het aantal mensen binnen jouw gewenste actieradius.  Als je tevreden bent om op dezelfde plek te wonen, nooit ver van huis te gaan, is je actieradius klein, en als er weinig mensen in de buurt zijn, is het onwaarschijnlijk dat iemand je zal hinderen: je bent "vrij".  Als er veel mensen in de buurt zijn, zelfs als je actieradius klein is, zal er interferentie zijn en ben je niet vrij.

In grote, drukke steden ben je niet vrij.  Zelfs in wildernisgebieden met een lage bevolkingsdichtheid ben je misschien niet vrij als je een groot gebied nodig hebt om in je levensnoodzakelijkheden te voorzien.

Ik stel dat veel frustraties hun oorsprong vinden in de wrijving tussen iemands gewenste actieradius en de inmenging van andere mensen binnen dezelfde radius.

Natuurkunde

De reële wereld is anders dan die van de menselijke natuur, er is slechts één stel regels en die zijn overal van toepassing.  Als we willen overleven, kunnen we beter het bestaan​van de hardere natuurkundige verschijnselen toegeven: ze kunnen niet worden weggedacht.

Er is één struikelblok voor het begrijpen van de fysieke natuur: je moet statistiek en waarschijnlijkheid begrijpen.  Dat is een groot probleem, want we moeten onze keuzes maken op basis van wat we weten en waar we naartoe willen.

Wat we weten komt uit de statistiek: geen enkele kennis is helemaal zwart of wit.

Kiezen waar we heen willen kan alleen worden gedaan door te kijken naar de kansen om daar te komen, niets heeft een geheel zeker resultaat.

Wees bereid om statistieken en waarschijnlijkheid te studeren voordat je conclusies trekt.

“Groen” zijn

Er is dan een lijst met omstandigheden en een lijst met wensen.  De omstandigheden zijn vrij goed gedefinieerd, ze komen voort uit de fysieke aard; de wensen zijn net zo verscheiden als de persoonlijkheden van degenen die ze wenselijk vinden.

Wat willen we? Gezien de diversiteit van de menselijke natuur is er geen algemeen antwoord.  Sommigen denken dat we hier zijn om hard te werken en ons ellendig te voelen (veel van degenen die dat doen worden 'religieuze leiders' en/of prediken onheil), maar de meesten van ons geven er de voorkeur aan om zoveel mogelijk te genieten.  Er is niets mis met plezier maken.  Er is niets mis met meer consumeren dan produceren, veel reizen, meerdere huizen hebben, in een opwelling van kleding wisselen, ivoren toetsen op je piano leggen.

Maar aan dergelijke verlangens kan alleen worden toegegeven als het totale aantal mensen klein is.

Overeengekomen dat we minder moeten consumeren, minder vlees moeten eten, duurzame ontwikkeling moeten bevorderen.  Maar als er 40 keer minder mensen waren, zouden veel van de bezwaren van de extreem-groene groepen geen steek houden.  Er is geen reden waarom we onze huizen niet met hout zouden kunnen verwarmen, als de bossen maar snel genoeg groeien.  Voor 200 miljoen kan het waarschijnlijk, maar zeker niet voor 8 miljard.  Er is niets tegen het eten van vlees als er genoeg land is om vee te houden.  Maar niet voor 8 miljard.

Als er geen koeien zijn, betekent dat dan niet dat iedereen borstvoeding krijgt omdat er geen koemelk is?

Koeienscheten dragen bij aan de opwarming van de aarde.  Prima, zullen we dan ook maar alle olifanten, wildebeesten, giraffen, buffels etc.  doden? En, als die er niet zijn, vliegen er ook geen toeristen naar safari-fotoshoots, goed voor de planeet dus.

Ik vermoed dat de onderliggende, impliciete veronderstelling die veel Groenen maken, is dat we onszelf moeten beperken vanwege de bevolking, terwijl mijn argument is dat we de bevolking moeten beperken zodat we meer vrijheid krijgen voor elk individu.

Hier is een klein voorbeeld van een verkeerde redenering van Groene groepen: ze hebben er bij LEGO (de speelgoedmaker) op aangedrongen om een duurzaam, organisch, recyclebaar en afbreekbaar alternatief te vinden voor het ABS-plastic dat momenteel wordt gebruikt voor het maken van Lego blokjes.  Ik ben het er absoluut niet mee eens: er is geen direct beschikbaar materiaal dat alle wenselijke eigenschappen van ABS heeft.  De essentie van een Lego blokje is dat het keer op keer kan worden gebruikt.  Het gaat generaties lang mee zonder probleem.  Mijn kleinkinderen spelen met de blokjes die ik als kind had, en dat komt door de kwaliteit van het ABS-plastic.  Het gaat erom de blokjes aan de gang te houden: gooi ze niet weg!

Bewaar dingen gemaakt van ABS alsof ze van goud zijn.  Aandringen op een afbreekbaar substituut voor ABS is een manier om op te geven, om te zeggen dat we tonnen Lego weggooien en dat daar niets aan te doen is.  Als dat impliceert dat mensen hun houding niet kunnen veranderen, dan zijn de Groenen in flagrante tegenspraak met hun eigen doelen.

Ik wil mijn Lego van ABS, maar ik zal het ook voor onbepaalde tijd houden en van generatie op generatie doorgeven.

Het probleem is overbevolking in verhouding tot onze verlangens.  Ik wil geen vegetariër worden zodat er nog meer mensen op de planeet kunnen zijn! En let op: naarmate traditioneel vegetarische samenlevingen rijker worden, beginnen ze meer vlees te consumeren.  Mensen zijn alleseters, ze kunnen leven van sojascheuten, maar geven de voorkeur aan een sappige biefstuk als ze die kunnen vastkrijgen (niet iedereen is zo, herinner je de diversiteit).

Er zijn ook enorme culturele/religieuze aspecten: rijst heeft een broeikasgasvoetafdruk die meer dan zes keer groter is dan die van aardappelen.  Lamsvlees heeft een voetafdruk die bijna drie keer zo groot is als die van varkensvlees.  Maar varkensvlees en aardappelen hebben “problemen” in bepaalde culturen/religies.  Zullen de Groenen overal campagne voeren voor aardappelen en varkensvlees?

Is het Groenen toegestaan kinderen te hebben, maar geen vlees?

Meer gek “Groen”

(raadpleeg eventueel de pagina over energie)

Schakel elektrische apparaten uit in plaats van ze op stand-by te laten staan.  Misschien, maar het opstarten van een toestel in zijn UIT-staat kan een aanzienlijke hoeveelheid energie verbruiken.  Een computer met een harde schijf moet de schijf opstarten en vervolgens een paar minuten laten draaien voordat hij klaar is voor gebruik.  Het kan daarom het equivalent van vele uren stand-by gebruiken gewoon door aan te zetten.  Het is misschien beter om het te laten slapen in plaats van het uit te schakelen, maar dit hangt af van de gebruiksfrequentie.

We hebben een nachtlampje dat drie jaar werkt op een set van drie AA-batterijen.  Het zit daar en kijkt voortdurend naar veranderingen in infraroodstraling.  Het gaat aan als het merkt dat ik in de slaapkamer rondloop.  Uiteraard verbruikt het veel meer energie wanneer het brandt dan wanneer het gewoon in stand-by staat.  Stel dat het nooit oplicht maar al zijn energie alleen in stand-by besteedt.  Omdat het drie jaar meegaat, gebruikt het één batterij per jaar.  Een AA-batterij kan ongeveer 14.000 J aan energie bevatten.  Dus de standbys verbruiken 14'000J/(365days×24hours×3600seconds)=0.00044W.

Minder dan een halve milliWatt! Als alle fabrikanten hun apparaat stand-by op die kwaliteit zouden maken, zou ik tweeduizend apparaten in stand-by kunnen hebben en nog steeds slechts 1W verbruiken! Dus luiheid van apparaatontwerpers? Want we hebben nog een andere set nachtlampjes, die om de paar maanden nieuwe batterijen moeten hebben (hoewel ze weliswaar op AAA-batterijen werken die iets minder dan de helft van de energie van AA-modellen hebben)

Dezelfde technologie, ander ontwerp en kwaliteit.  Maar zelfs de 'slechte' nachtlampjes verbruiken extreem weinig energie in stand-by.

Dus, beste Groenen, val de fabrikanten aan, niet de gebruikers.

Nog een foute redenering: drinkwater besparen door gebruik te maken van regenwater, “grijs” water etc.  waar mogelijk.

Akkoord, dat kan, maar vraagt ​​veel investering: een toilet doorspoelen met regenwater betekent een systeem aanleggen parallel aan dat van het drinkwater, dat vergt materialen, onderhoud en kan ook de bron zijn van ziektes.

Leuk in principe, slecht in de praktijk en helemaal niet nodig als de bevolking klein genoeg is.

Cijfers

Er is ongeveer 150.000.000 km² land (inclusief Antarctica), waarvan ongeveer 14.000.000 km² landbouwgrond is (kan worden gebruikt voor voedselgewassen en veetellt), voor een bevolking van bijna 8.000.000.000 mensen.

Dat betekent 15 mensen per km² totale dichtheid (inclusief Antarctica en alle woestijnen!) maar elke km² landbouwgrond moet 570 mensen voeden.

Hier is een typisch gebied van 1 km² in een ontwikkeld land:

Hoewel het slechts 2000 km direct ten zuiden van die plaats ligt, ziet het er daar echter zo uit:

Ga nu 8000 km naar het zuidwesten en het ziet er zo uit:

En 7500km naar het oosten zien we:

De woestijn is (op dit moment) onbruikbaar.  Het tropisch woud moet behouden blijven.  De zeer dichtbevolkte stad is waarschijnlijk niet erg prettig om in te wonen voor de meeste inwoners, en moet zeker worden gecompenseerd door een groot agrarisch gebied.

Opwarming van de aarde

De term 'klimaatverandering' is ons opgelegd als een eufemisme.  Er zijn zeker plaatsen waar het niet zo erg zal worden als elders, maar de juiste term is nog steeds "opwarming van de aarde".

We hebben een wereldwijde temperatuurstijging gezien die voldoende is om het ijs overal te laten smelten.  Als 1ºC voldoende is om dat te doen, waarom hebben we het dan nog over het beperken van de stijging tot 1.5ºC? Als we niet teruggaan naar eerdere temperaturen, is er geen hoop om een catastrofale zeespiegelstijging te vermijden.  Het kan vele decennia duren, misschien meer dan een eeuw, maar het ijs zal smelten.  Gedurende geologische perioden is dit verschillende keren gebeurd zonder het leven op aarde uit te roeien, maar het nam miljoenen jaren.  Een forse stijging van de zeespiegel in korte tijd zal echter voor enorme problemen zorgen.

Antarctica heeft gemiddeld bijna 2 km ijs op ongeveer 14.000.000 km² oppervlakte, dat is 28.000.000 km³ ijs, wat, als het smelt, 25.000.000 km³ water oplevert.  De oppervlakte van de oceanen is ongeveer 360.000.000 km².  Het heeft dus 360.000 km³ nodig om het waterpeil met 1 m (= 1/1000 km) te laten stijgen.  Het ijs op Antarctica zou de zeespiegel doen stijgen met 25'000/360=69m.  Er is ook veel bovenop Groenland.  Als alles smelt, zal al het land onder de 70 meter onder water komen te staan.

En denk niet dat er geen haast is, want het zal eeuwen duren voordat het ijs smelt.  Dat klopt inderdaad, maar er is een grote mogelijkheid dat het allemaal in de oceaan glijdt vóór het smelt: Heinrich-gebeurtenissen.  Waarnemingen in Groenland zijn zorgwekkend.

Een zeespiegelstijging van 70 m omvat een aanzienlijk deel van de bevolkte gebieden van Europa, Noord-Amerika, Zuid-Amerika, Noord-Azië, Bangladesh, … Kaarten van zeespiegelstijging zijn gemakkelijk te vinden, bestudeer ze.

Broeikasgassen komen in nog steeds toenemende mate vrij, de temperatuur stijgt nog steeds, het weer verandert snel.

Bedenk dit: reageren op covid was in eerste instantie in feite een spel: lockdown, social distancing, videoconferencing.  Het was leuk, niet het serieuze gebeuren dat het had moeten zijn.  Toen het na het eerste jaar toch verder ging, begonnen de mensen in opstand te komen.  Zal het hetzelfde zijn voor beperkingen die zijn ingevoerd om onze planeet te redden?

Wie is verantwoordelijk?

Iedereen:

• het "Westen" omdat het hebzuchtig is
• het "Zuiden" omdat traditioneel gebleven is
• godsdiensten omdat ze het denken verstikken
• wetenschappers omdat ze de ernst van de crisis niet durven zeggen
• politici omdat ze geen maatregelen durven nemen
• de groenen voor het niet juist rekenen
• onwetenden die ontkennen
• …

Het “Westen”

Het “Westen”, dat wil zeggen West-Europa en Noord-Amerika, wordt vaak afgeschilderd als verantwoordelijk voor al het kwaad in de wereld: kolonialisme, uitbuiting, overconsumptie, vervuiling, …

Elke andere beschaving zou precies hetzelfde hebben gedaan als ze zich in dezelfde positie hadden bevonden.

Inheemse Amerikaanse stammen waren constant in oorlog met elkaar, Meso-Amerikanen brachten mensenoffers, de Zoeloes onderworpen andere volkeren; ik zou geen vrouw willen zijn in een Maasai-stam, enzovoort.

Zou de wereld beter af zijn geweest als de Chinese keizers de kolonisatie van Amerika hadden toegelaten?

Het “Zuiden”

Zijn ontwikkelingslanden dan helemaal niet verantwoordelijk voor de achterstand? Vasthouden aan de "traditionele" cultuur impliceert ook nepotisme, autoritaire regering, gebrek aan opleiding.

Als China zichzelf oprichtte in minder dan 50 jaar, waarom zouden andere landen dat dan niet kunnen? Er was zeker alle mogelijke toegang tot het 'westerse' denken en de technologie.  Het "Westen" is niet verantwoordelijk voor wat er gebeurt als kansen worden afgewezen.

Geloof

"Religie is wat ons tegenhoudt", vertelde een onderzoeker op een conferentie me privé.  Te gevaarlijk om hardop te zeggen in het islamitische land dat de conferentie sponsorde.  Ook in de VS te gevaarlijk om hardop te zeggen. En in nog heel wat andere landen helaas.

Wetenschappers

In een recent artikel in Scientific American (november 2022, p.86) legt Naomi Oreskes een aanhoudend probleem met het gedrag van wetenschappers bloot.  De ondertitel luidt: “Onderzoekers, bezorgd over hype, denken vaak dat onderschatting goed is”.

Dit is heel ernstig: ze hebben ons laten geloven dat de dingen misschien niet zo erg zijn als ze in werkelijkheid zijn, gewoon uit voorzichtigheid.  Wetenschappers moeten werken aan hun menselijke natuur.  Ze moeten opstaan en partij kiezen!

Het is niet te geloven wat hier is gebeurd. We werden misleid over de ernst van de problemen!

Voorstellen die geen oplossingen zijn

De waterstofeconomie is geen uitweg: waterstof is te gevaarlijk en te moeilijk om te produceren, op te slaan en te hanteren. Nogmaals: tenzij er natuurlijk een wonderbaarlijke methode wordt ontdekt.

Elektrische auto's: zijn ze beter? Weten we wat we met gebruikte batterijen moeten doen? Hoe vervuilend is de productie van de elektriciteit om ze aan te drijven? Wel kan ik zeggen dat uit een paar snelle berekeningen blijkt dat elektrische auto's van de huidige generatie vele malen energiezuiniger zijn dan benzineauto's. Daarom, zelfs als er verlies en vervuiling is bij de opwekking van de elektriciteit die ze gebruiken, komen ze er nog steeds veel beter uit dan benzine autos. Probleem zal het recyclen van de batterijen zijn.

Zonnepanelen: ze zijn beter geworden, maar er zijn nog steeds problemen met de vervuiling bij hun productie en recycling. Zoals met alle "hernieuwbare" energie, is de vraag: zal er meer energie worden geproduceerd dan nodig is tijdens de levensduur van het apparaat om het te maken, te installeren, te onderhouden en te recyclen? Dit heeft te maken met entropie, een moeilijk te begrijpen natuurkundige grootheid, verbonden aan maar verschillend van energie. Entropie is de hoeveelheid onomkeerbare wanorde die door een proces wordt gecreëerd. Het kan daarom de voorkeur hebben om een minder efficiënt proces te gebruiken dan een proces dat energiezuiniger is maar meer entropie creëert. (meer komt hier).

Fusie-energie: een droom van vele tientallen jaren geleden. Misschien, heel misschien, maar ik durf niet te wedden dat we het krijgen voordat we de crash tegenkomen.

Zullen we het halen?

Ik heb weinig hoop:

De huidige groep politici weerspiegelt de algemene stemming van onwetendheid en ontkenning.

In het verleden zou dat ertoe hebben geleid dat de jongere generatie een of andere revolutie begon.  Maar deze jonge generatie is verloren in de verslaving aan sociale media.  Kunnen ze die netwerken omvormen tot iets positiefs?

We kunnen veel doen, maar het moet ingrijpend, radicaal.  De eerste prioriteit is ervoor te zorgen dat de bevolking stopt met groeien, en het is de moeilijkste om mee te beginnen.

Je tv uitzetten in plaats van op stand-by laten staan scheelt weliswaar wat in energie, maar is te verwaarlozen in vergelijking met wat we zouden moeten doen.  Overweeg dit:

• een loopband in een fitness club heeft 500 W nodig (maar ze gaan meestal ruim boven de 1.000 W)
• een kleine benzineauto die 50 km/u rijdt, heeft 20.000 W nodig
• de keukenoven gaat op 2.000W
• een LED-lamp van 1000 lumen heeft 10W nodig
• de koelkast werkt op 50W
• een huis verbruikt 500W (huishoudtoestellen, verlichting e.d.  meegerekend, maar niet de verwarming)
• LED-reclamepanelen kunnen gaan tot 400W/m²

Voor mijn vrienden in Genève:  de bekende fontein“jet d'eau”, symbool van de stad, verbruikt 1MW, het gelijkwaardige van 2'000 woningen.

Hier zijn enkele vragen (slechts één is een grap):

• Trek je in de winter dikke truien binnen aan of zet je gewoon de verwarming hoger?
• Sluit je deuren, schakel je lichten uit om verwarming (of airconditioning) te besparen?
• Wordt je stroom geleverd in dag-/nachttarieven en gebruik je die, bijvoorbeeld door de wasmachine en vaatwasser 's nachts te laten draaien?
• Kun je, waar je woont, glazen flessen hergebruiken in plaats van ze te recyclen? (het was normaal slechts een paar decennia geleden)
• Als je verhuist, hergebruik je dan je oude meubels of ga je gewoon nieuwe flat-packs kopen?
• Hergebruik je oude kleding?
• Verpak je je lunchbroodje in een broodtrommel of wikkel je het in aluminiumfolie?
• Probeer je de aluminiumfolie te hergebruiken?
• Gebruik je het toiletpapier aan beide kanten?
• Neem je elke dag een stortbad of alleen als het nodig is?
• Verander je je kleding elke dag of alleen wanneer het nodig is?
• Worden je slaapkamers in de winter verwarmd?
• Drink je kraanwater of alleen flessenwater?
• Ga je naar de fitness of sport je door nuttig werk te doen?
• Is je woning goed geïsoleerd?
• Gooi je altijd eten weg als het over de houdbaarheidsdatum is, of gebruik je je eigen oordeel om te bepalen of het nog goed is?
• Zijn ouderwetse zakdoeken beter of slechter dan papieren zakdoekjes? En in welke omstandigheden?
• Laat je je smartphone zichzelf uitschakelen of schakel je hem uit als je klaar bent?
• Moeten loopbanden in de fitness geen elektriciteit produceren in plaats van verbruiken?
• Hoeveel verbruikt je smartphone? (reken ook het netwerk, streamingdiensten, …)
• Hoe gestrest ben je als je thuiskomt van je werk?
• Heb je huisdieren die vlees eten?

Zucht.

Maatregelen die dadelijk zouden moeten worden opgelegd door overheden:

• stop alle reklame
• verbied computerschermen met alleen reclame
• fitness clubs sluiten
• openbaar vervoer in steden opleggen
• stop koerier express leveringen
• stop openbare verlichting gedurende een deel van de nacht
• belasting op benzine verhogen
• hoge isolatie opleggen aan alle nieuwe gebouwen, isolatierenovatie van oude gebouwen opleggen
• maak alle producten herstelbaar
• stop de mode
• belasting op huisdieren
• anticonceptie voor iedereen beschikbaar maken
• onderwijzers beter
• medisch personeel beter betalen
• stop intellectuele eigendom in de medische sector

Over repareerbare producten: het is vaak onmogelijk om de behuizing van een apparaat te openen omdat het in elkaar is gezet door onderdelen in elkaar te "klikken" en de stukjes die ze vasthouden breken gemakkelijk af.  Toegegeven, schroeven zijn niet erg esthetisch, maar het is mogelijk producten zo te ontwerpen dat slechts één enkele schroef het laatste deel van de "puzzel" vasthoudt en het ding kan worden geopend voor herstelling.

Banen

Aangezien ik pleit voor het schrappen van bepaalde activiteiten zoals reclame en mode, zullen er veel mensen zonder werk komen te zitten.  Ook tijdens het wisselen van beroep tijdens de overgangsperiode zullen zij een inkomen nodig hebben.

Waar zouden goede banen zijn?

• voedselproductie: landbouw en viskweek
• distributie en bereiding van voedsel
• huisvesting: onderhoud, verbeteringen, bouwen
• gezondheid: medische zorg, dokters, verpleegsters, ziekenhuizen, apotheken
• onderwijs: scholen, onderwijs,
• communicatie met de bevolking over de overgansperiode

Bijna al het andere is een vorm van amusement. Alle sporten zijn het, professioneel of niet. Alle kunst is.

Maar het lijkt erop dat er wat werk is voor degenen die momenteel in marketing en reclame werken: communiceer met het publiek over de overgang, wat te doen, de stand van zaken, de geboekte vooruitgang, enz. Het zal ze echter niet allemaal een baan geven.

Dan blijft er een vraag over: wat te doen met wetenschappelijk onderzoek?

Het lijdt geen twijfel dat medisch onderzoek nuttig en noodzakelijk is. Maar is astrofysica niet iets dat even kan worden afgezet? Moeten we dure sondes naar de ruimte sturen of kunnen we dat stoppen totdat we uit de overgangsperiode zijn?

Ik heb mijn hele werkende leven doorgebracht in onderzoeksinstellingen, eerst de Universiteit Gent en daarna CERN. Op de universiteit zat ik in de ingenieurstechniek, en het is relatief gemakkelijk te stellen dat onderzoek om de efficiëntie van machines te verbeteren een nuttige bezigheid is.

Maar zit het helpen vinden van het Higgs-deeltje in dezelfde klasse?

Het antwoord is niet bepaald eenvoudig: het onderzoek van CERN heeft veel nuttige neveneffecten, niet in de laatste plaats in de medische sector. Het produceerde ook het touchscreen en het web.

Misschien moeten de hersenen van CERN onderzoekers tijdens de overgangsperiode gericht worden op het oplossen van de moeilijke wetenschappelijke problemen van de overgangsperiode.

Ik vrees echter dat mensen de beperkingen zo beu zijn dat ze de virtuele wereld in vluchten (metaverse, Matrix).

Antwoorden op vraagstukken

Probleem: je bent 20 jaar oud en iemand geeft je 1 miljard €, op voorwaarde dat je het allemaal moet uitgeven voor je 80e verjaardag, dus in de komende 60 jaar.  Hoeveel moet je gemiddeld per dag uitgeven?

In die 60 jaar zijn er 365.25×60 dagen, ofwel 21.915 dagen.  1'000'000'000 gedeeld door 21'915 is 45'631€.  (daarvoor kun je elke dag een nieuwe BMW uit de 3-serie krijgen; of een gouden Rolex Submariner; maar voor een luxe zeilboot zou je een maand of wat moeten sparen.)

Let op: als elk individu van de huidige wereldbevolking de Taj Mahal zou willen bezoeken of de Eiffeltoren zou willen beklimmen, zouden deze gebouwen elke dag 45'631×8=365'048 mensen moeten kunnen verwerken (inclusief weekends en vakanties!) .  En elke persoon kan het maar één keer in zijn leven doen.

Notes

Referenties

Verschillende afbeeldingen hebben geen verwijzing naar hun bron.  Ik verzamelde ze hier en daar, gedurende een vrij lange tijd, maar soms verzuimde ik de bron op te nemen.  Ik geloof dat ze echt en correct zijn, maar ik zou hulp op prijs stellen van iedereen die de originele publicaties kan vinden.

Vruchtbaarheid en levensverwachting

Vruchtbaarheid wordt gemeten als het gemiddeld aantal kinderen per vrouw (niet gezin!).  Een stabiele bevolking vereist iets meer dan 2.0; daarboven groeit ze en daaronder vermindert ze.

Gelukkig ligt het aantal in beschaafde landen al behoorlijk onder de 2, maar er zijn nog te veel plaatsen waar het aantal te hoog is.

Sommige families van mijn vrienden hebben drie of zelfs vier kinderen, en daar is niets op tegen, want het gemiddelde hier ligt ver onder de twee, iedereen heeft goed onderwijs genoten (of zo zou het moeten zijn) en gezinsplanning is voor iedereen beschikbaar.

De levensverwachting wordt slecht begrepen.  Het was tot voor kort erg laag, ergens rond de 40 jaar.  Velen denken daarom dat mensen geboren in bijvoorbeeld het antieke Griekenland stierven op 40-jarige leeftijd en dat ze vóór die leeftijd alles gedaan moesten krijgen wat ze ooit wilden doen.

Maar dat is niet zo.  Het probleem was de kindersterfte.  Als je je eerste tien jaar overleefde, dan was de kans groot dat je meer dan 60 zou halen.  Maar de kans was groot dat je zou overlijden bij de geboorte of vroeg aan een kinderziekte.

Reken uit: als je een broer en een zus hebt, en je sterft alle drie op 40-jarige leeftijd, dan is je gemiddelde levensduur 40 jaar: (40+40+40)/3.  Maar als je broer kort na de geboorte is overleden, dan moeten jij en je zus om dezelfde 40 jaar te halen gemiddeld 60 worden: (0+60+60)/3=40.  Het wordt nog erger als je broer kort na de geboorte is overleden en je zus op 5-jarige leeftijd aan de mazelen sterft: als enige overlevende moet je dan meer dan honderdjarige zijn om gemiddeld 40 te krijgen: (0+5+115)/3=40.

Dus hoewel in vroegere tijden de gemiddelde leeftijd laag was, was het percentage bejaarden behoorlijk hoog.  Dit is een mooi voorbeeld van hoe het begrijpen van statistiek niet alleen om gemiddelden gaat, maar om veel meer parameters.

De reden waarom de bevolking na de industriële revolutie explodeerde, is vooral omdat de kindersterfte drastisch is teruggedrongen.  Aangezien kindersterfte niet langer de bevolking controleert, moeten we het nu doen via anticonceptie.